Produkty
Peroksymonosiarczan potasu
Właściwości chemiczne nadtlenosiarczanu potasu
| gęstość | 1,15 |
| temperatura przechowywania | Przechowywać w temperaturze <= 20°C. |
| rozpuszczalność | 250-300g/l rozpuszczalny |
| formularz | solidny |
| kolor | biały |
| Środek ciężkości | 1,12-1,20 |
| PH | 2-3 (10 g/l, H2O, 20℃) |
| Rozpuszczalność w wodzie | Rozpuszczalny w wodzie (100 mg/ml). |
| Wrażliwy | Higroskopijny |
| Limity ekspozycji | ACGIH: TWA 0,1 mg/m3 |
| Stabilność: | Stabilny.Utleniacz.Niekompatybilny z materiałami palnymi, zasadami. |
| InChIKey | HVAHYVDBVDILBL-UHFFFAOYSA-M |
| LogP | -3,9 przy 25℃ |
| Odniesienie do bazy danych CAS | 70693-62-8 (odniesienie do bazy danych CAS) |
| System rejestracji substancji EPA | Siarczan peroksymonosiarczanu potasu (K5[HSO3(O2)][SO3(O2)](HSO4)2) (70693-62-8) |
Opis produktu Peroksymonosiarczan potasu
Peroksymonosiarczan potasu, znany również jako mononadsiarczan potasu lub peroksodisiarczan potasu, jest silnym środkiem utleniającym powszechnie stosowanym w różnych zastosowaniach.
Jest to biały, krystaliczny proszek, który jest bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie i stabilny w temperaturze pokojowej.Jednym z najczęstszych zastosowań nadsiarczanu potasu jest działanie jako środek utleniający w uzdatnianiu wody w basenach i spa.Pomaga usunąć zanieczyszczenia organiczne, zabija bakterie, eliminuje glony i poprawia przejrzystość wody.Zwykle jest sprzedawany pod różnymi markami w postaci granulek lub tabletek.Peroksymonosiarczan potasu jest również stosowany jako utleniacz i środek dezynfekujący w różnych procesach przemysłowych, takich jak oczyszczanie ścieków, produkcja masy celulozowej i papieru oraz synteza chemiczna.
Dodatkowo jest stosowany w środowiskach laboratoryjnych do czyszczenia i dezynfekcji sprzętu i powierzchni.Ważne jest, aby zachować odpowiednie środki ostrożności podczas obchodzenia się z nadsiarczanem potasu.Może podrażniać oczy, skórę i układ oddechowy, dlatego zalecane jest noszenie okularów, rękawiczek i maski.Aby zapobiec skażeniu środowiska, należy również przestrzegać właściwych metod utylizacji.Warto zaznaczyć, że peroksymonosiarczanu potasu nie należy mylić z nadsiarczanem potasu, innym utleniaczem o podobnych właściwościach, ale innej budowie chemicznej i zastosowaniu.
Informacje dotyczące bezpieczeństwa
| Kody zagrożeń | O, C |
| Oświadczenia dotyczące ryzyka | 8-22-34-42/43-37-35 |
| Oświadczenia dotyczące bezpieczeństwa | 22-26-36/37/39-45 |
| RIDADR | UN 3260 8/PG 2 |
| WGK Niemcy | 1 |
| TSCA | Tak |
| Kod HS | 2833 40 00 |
| Klasa zagrożenia | 5.1 |
| Grupa pakowania | III |
| Toksyczność | LD50 doustnie u królika: > 2000 mg/kg |
Zastosowanie i synteza peroksymonosiarczanu potasu
| Reakcje |
|
| Właściwości chemiczne | biały krystaliczny proszek |
| Używa | Obróbka powierzchni metalowych PCB, obróbka chemiczna i wodna itp. |
| Używa | Oxone stosuje się do halogenowania a, b-nienasyconych związków karbonylowych i katalitycznego wytwarzania odczynników jodu hiperwalentnego do utleniania alkoholu.Służy do szybkiej i dobrej syntezy oksazyrydyn. |
| Ogólny opis | OXONE?, związek mononadsiarczanowy to potrójna sól potasowa stosowana głównie jako stabilny, łatwy w obsłudze i nietoksyczny utleniacz. |
| Palność i wybuchowość | Nie palne |
| Metody oczyszczania | Jest to stabilna forma kwasu Caro, która powinna zawierać >4,7% aktywnego tlenu.Można go stosować w roztworach EtOH/H2O i EtOH/AcOH/H2O.Jeśli aktywny tlen jest zbyt niski.najlepiej przygotować go na nowo z 1 mola KHSO5, 0,5 mola KHSO4 i 0,5 mola K2SO4.[Kennedy & Stock J Org Chem 25 1901 1960, Stephenson US Patent 2 802 722 1957.] Szybkie wytwarzanie kwasu Caro przeprowadza się przez mieszanie drobno sproszkowanego nadsiarczanu potasu (M 270.3) z lodowato zimnym stężonym H2SO4 (7 ml) i gdy uzyska jednorodność, dodać lód (40-50g).Jest stabilny przez kilka dni, jeśli jest przechowywany w niskiej temperaturze.Trzymać z dala od materii organicznej, ponieważ jest to SILNY UTLENIACZ.Szczegółowe wytwarzanie kwasu Caro (kwasu nadsiarkowego, H2SO5) w postaci krystalicznej m ~45o z H2O2 i kwasu chlorosulfonowego opisał Fehér w Handbook of Preparative Inorganic Chemistry (Ed. Brauer) Academic Press tom I, str. 388, 1963. |
